vrijdag 29 maart 2013

optreden van zomerzang tijdens de afsluiting van de expositie golflengten van ludy feyen en joke elzinga, sidac studio, leiden, maart 2013.


willem overtoom (www.image-in-image.com) maakte een filmpje van het optreden van zomerzang






woensdag 27 maart 2013


veel bezoek op het atelier: 

bezoek van een collega, gesprek over kleur en licht en schoonheidsbeleving.
en bezoek van iemand die iets kocht en mij later smst: "Je schilderij hangt prachtig! Ik geniet ervan."
bezoek van iemand met een gemeenschappelijke belangstelling voor de noordelijke landschappen en de zee, "Het was overweldigend, ik heb altijd heimwee." 
en van iemand die les op het atelier krijgt: "Fijn dat je me dat mengen van de  kleuren goed laat zien".

fijn, stimulerend, maar wel weer lastig om het hoofd weer leeg genoeg te krijgen om verder te gaan met dat nieuwe schilderij en het hoofddoel van de aanwezigheid op het atelier: kleuren mengen, weerspiegeling van water  en de suggestie daarvan weer te geven, met verf.



(detail schilderij)
www.jokeelzinga.nl

vrijdag 22 maart 2013

POOL tot POOL, lezingendag in Museum Volkenkunde Leiden, 16 maart. Zie: www.pooltotpool.nl

Een dag zitten luisteren naar boeiende inleidingen, zitten wegdromen, mij verbaasd, verontrust geweest, en vooral veel gestaard naar de prachtige beelden van het Arctisch landschap.

Bijgaand een foto die ik zelf maakte, niet zo lang geleden, in Noord Noorwegen (Vesterälen). 
Herinnering aan deze reis gaf mij ideeën voor verschillende schilderijen. Ik kan overigens alleen maar persoonlijke ervaringen schilderen, zeeën waar ik zelf was. Het zal duidelijk zijn dat ik graag een keer verder naar het noorden wil reizen.




www.jokeelzinga.nl

zondag 17 maart 2013

klein beeldverslag  tentoonstelling "golflengten", sidac studio, Leiden,   maart 2013


expositie met werk van ludy feyen en joke elzinga










fotografie: ludy feyen en joke elzinga


zie ook: 



vrijdag 8 maart 2013

Ik keek naar de zee.




Als klein meisje was ik bijna elke zonnige dag aan het strand. 
Mijn moeder was een zonaanbidster en ingesmeerd met olijfolie trachtte ze bruiner dan bruin te worden. Mijn vader deed mij soms het aanbod een zandkasteel te bouwen. 
Ik begreep later pas wát een aanbod dát was, want mijn vader was een van die mannen die met sokken in zijn sandalen op het strand zat; hij had een ontzettende hekel aan zand, zeker aan zand dat mogelijk in zijn sokken, tussen zijn tenen, en onder zijn blote voeten zou kunnen komen.

Ik keek naar de zee; en naar de mensen die door de branding renden, meisjes die in de golven werden gejonast, jongens die op het harde zand voetbalden en regelmatig de bal het water in schoten.
De keren dat ik de branding door, de zee inging, zijn op de vingers van één hand te tellen. Ik zwom nooit, ik keek.

Als puber hing ik op de zaterdagen rond in een strandtent in Wijk aan Zee. Met andere pubers. In tegenstelling tot bijna alle anderen leverde dit mij geen vrijer op; ik keek alleen naar de zee.