bran'ding, v. (-en), 1. het branden;-2. het woelen en schuimen van de golven door breken of door de botsing van de aanrollende en teruggekaatste golven bij kusten en ondiepe plaatsen: de branding aan lij!
uitroep ter waarschuwing dadelijk overstag te gaan, om aan gevaar te ontkomen;-in de branding geraken,
in grote moeilijkheden. bran'dingserosie, v.,door branding veroorzaakte erosie;...gebied, o.;...nis,v.(m.) (-sen), uitholling ontstaan bij klippenbranding;...rug, m. (-gen),  door de branding opgeworpen zandbank;...trog, m. (-gen), uitholling in de zeebodem, ontstaan door brandingserosie.

tekst uit: van Dale, groot woordenboek der Nederlandse taal.
en de foto's van de verschillende branding zijn van mij;  Noordzee Wassenaar, Middellandse Zee Mallorca, Noord Atlantische Oceaan IJsland,  Zwarte Zee, Turkije.

Altijd maar weer de zee. 

Ditmaal St. Finan's Bay, 
westkust Ierland,
harde wind, 
de schaduwen van de wolken
 'dreven' over de golven.  

Gefotografeerd vanaf de achterbank van de huurauto.